Po drugiej wojnie światowej, od 1945 r. jedną z ważniejszych do uregulowania kwestii była ochrona praw człowieka. Podjęto wówczas szereg działań na arenie państwowej i międzynarodowej, aby urzeczywistnić idee zapewnienia swobód i wolności demokratycznych. 10 grudnia 1948 roku została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych Powszechna Deklaracja Praw Człowieka. Główne postanowienia zawarte w Deklaracji wskazują, że każdy człowiek jest wolny, jest zakaz dyskryminacji, ma prawo do sądu, do sprawiedliwego procesu, do własności, do zrzeszania się. Obowiązuje zniesienie niewolnictwa, zagwarantowanie ochrony prywatności, zakaz tortur i nieludzkiego traktowania. Inne wartości potwierdzone przez Deklarację to wolność sumienia, wolność wyznania, równość płci. Ważną kwestią była też ochrona praw najmłodszych obywateli świata, czyli dzieci, które doczekały się wydania dokumentu przyznającego im określone prawa dopiero w 1989 r., kiedy Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych uchwaliło Konwencję o Prawach Dziecka. Każdemu dziecku przysługują prawa dziecka. Działają one na tej samej zasadzie, co prawa człowieka i z nich się wywodzą. Jest to naturalna konsekwencja ich obowiązywania. Nikt nie może dziecka tych praw pozbawić. Jednocześnie nie można zapominać o obowiązkach, które wynikają z pełnionych przez nas ról życiowych np. bycia dzieckiem, czy uczniem. W obecnym świecie brakuje równowagi między znajomością przysługujących dzieciom praw i obowiązków. W państwach wysoko rozwiniętych dzieci maja bardzo często spotkania na temat przysługujących im praw i je zazwyczaj znają. Nie przypomina się im natomiast o ich obowiązkach i powinnościach względem swoich rodziców, rodzeństwa i obowiązków domowych, które powinni wykonywać. Celem publikacji jest zebranie w jednej monografii różnorodnych praw dziecka, czyli osób do 18 roku życia, a jednocześnie istotnym novum i przesłaniem jest przypomnienie, albo i uświadomienie wszystkim ludziom, że nie posiadają tylko praw, ale te prawa nakładają na nich również obowiązki, z których należy się wywiązywać.

Opracowanie „Działalność inwestycyjna województw samorządowych w Polsce” wpisuje się w nurt badań nad finansami regionalnymi i możliwościami pobudzania rozwoju regionalnego. Podjęta w pracy problematyka postrzegana jest jako jedna z ważniejszych, gdyż dotyczy zapewnienia odpowiednich warunków życia społeczności w regionach. Stąd Autorki zakładają, że głównymi odbiorcami książki będą praktycy i teoretycy zajmujący się właśnie finansowymi aspektami pobudzania rozwoju regionalnego. Opracowanie, w swym założeniu, powinno także ułatwić studentom kierunków związanych z finansami publicznymi lub regionalistyką pełniejszą analizę kwestii dotyczących pozyskiwania środków na inwestycje, jak i zarządzanie samymi inwestycjami w regionie.

Dotychczasowe opracowania naukowe poruszały problematykę udziału mieszkańców we współzarządzaniu gminą w sposób fragmentaryczny, ograniczając się jedynie do wybranych jej aspektów. Stało się to asumptem do omówienia przedmiotowego zagadnienia w sposób kompleksowy, przy zastosowaniu narzędzi badawczych nauki prawa administracyjnego. Przedmiotem rozważań prezentowanej monografii naukowej są gwarancje prawne udziału mieszkańców w podejmowaniu rozstrzygnięć na poziomie lokalnym w świetle obowiązujących w Polsce regulacji prawnych. Doświadczenia minionych 30 lat potwierdzają trafność reform i założeń ustrojowych poczynionych na rzecz decentralizacji i rozwoju samorządności. Samorząd terytorialny stał się trwałym elementem ustroju i w interesie powszechnym jest dalsze wspieranie udziału mieszkańców w procesach partycypacyjnych. Siłą rozwoju w coraz większym stopniu staje się aktywność obywateli, a nie państwa. Powyższe czynniki wymuszają dokonanie modyfikacji ustrojowych. Konieczne staje się także rozbudowanie regulacji prawnych dotyczących uczestnictwa mieszkańców w zarządzaniu gminą. Przedstawione w niniejszej pracy rozwiązania, choć elementarne, w przekonaniu Autora, dają szansę na usprawnienie modelu funkcjonowania polskiej administracji, stanowiąc odpowiedź na deficyt mechanizmów koordynacji i współdziałania mieszkańców gminy.

Jednym z podstawowych zagadnień, o kluczowym znaczeniu dla rozwoju lokalnego, są możliwości samorządu w zakresie realizacji działalności inwestycyjnej. W warunkach polskich, gmina jako podstawowa jednostka samorządu terytorialnego została wyposażona w narzędzia wspomagające realizację inwestycji komunalnych. Dotyczy to zarówno prawnych aspektów jej działalności, dzięki którym może funkcjonować we współczesnych uwarunkowaniach prawno-gospodarczych, jak również zapewnienia zasobów finansowych umożliwiających realizację nałożonych zadań. Jednym z podstawowych problemów funkcjonowania samorządu terytorialnego jest jednak nieadekwatność środków finansowych w stosunku do zakresu potrzeb inwestycyjnych, zgłaszanych przez społeczności lokalne. Dochody budżetowe nie zaspokajają w pełni zapotrzebowania na środki finansowe, niezbędne do realizacji gminnych projektów rozwojowych, skłania to samorządy do korzystania ze źródeł zewnętrznych, a także do poszukiwania nowych form finansowania oraz angażowania środków podmiotów prywatnych, przede wszystkim poprzez wykorzystanie formuły partnerstwa publiczno-prywatnego. Biorąc pod uwagę cechy charakterystyczne inwestycji gminnych tj., ich wysoką kapitałochłonność, długi okres użytkowania, skomplikowane procedury przygotowania i wykonania, wysokie nakłady finansowe, ryzyko realizacji oraz oczekiwane korzyści, należy stwierdzić, że kwestie całokształtu działalności inwestycyjnej gmin stanowią niezmiernie ważną problematykę. Inwestycje o niekomercyjnym charakterze, czyli niedochodowe, skutkujące wzrostem wydatków na utrzymanie wytworzonej infrastruktury w okresie jej eksploatacji, w powiązaniu z poprawą efektywności działalności finansowej gmin są natomiast wciąż bardzo aktualnymi tematami. Wyzwania związane z finansowaniem działalności inwestycyjnej gmin, zwłaszcza w kontekście zadłużania się samorządów i poszukiwania wszelkich rozwiązań, które mogłyby się przyczynić do efektywnego poszukiwania źródeł finansowania inwestycji skłaniają do podjęcia szerszych rozważań na ten temat. Podstawowym celem monografii jest przedstawienie problematyki realizacji inwestycji gminnych w ujęciu teoretycznym i empirycznym. Samorząd gminny realizuje przedsięwzięcia inwestycyjne, które w przyszłości powinny korzystnie wpływać na rozwój lokalny, a poprzez efekt wyższego potencjału dochodowego powodować zwiększenie możliwości finansowania kolejnych inwestycji. Istotnym zagadnieniem podjętym w publikacji jest więc analiza roli inwestycji samorządowych w stymulowaniu rozwoju lokalnego, a także przydatności instrumentów planowania finansowego w polityce inwestycyjnej. Autorki podjęły także próbę oceny możliwości finansowania działalności inwestycyjnej gmin w ramach unijnej polityki spójności. Aktywność inwestycyjna gmin jest rezultatem oddziaływania wielu złożonych uwarunkowań ekonomicznych oraz czynników o charakterze pozafinansowym, które są ze sobą ściśle powiązane i wzajemnie na siebie oddziałują. Autorki odnosząc się do tych kwestii skoncentrowały się przede wszystkim na uwarunkowaniach finansowych, analizując możliwości finansowania inwestycji gminnych zarówno środkami własnymi, jak również źródłami zwrotnymi. Ponadto celem opracowania jest określenie zakresu i głównych kierunków realizowanej przez samorządy gminne działalności inwestycyjnej. Z uwagi na ograniczoność środków budżetowych samorządów, przy stale rosnących potrzebach społecznych, coraz ważniejsze staje się poszukiwanie dodatkowych źródeł kapitału umożliwiających realizację zadań publicznych. Szansę na rozwój inwestycji komunalnych upatruje się w partnerstwie publiczno-prywatnym. Jednak dla polskich samorządów partnerstwo jest narzędziem wciąż jeszcze nowym w realizacji inwestycji. Celem opracowania jest przybliżenie złożoności tego przedsięwzięcia, a także analiza uwarunkowań jego rozwoju w polskich warunkach.